Węgorz (Anguilla anguilla)

PRZYNĘTA: czerwone robaki, denrobena, rosówki, żywe lub świeżo zabite ryby

RODZINA: węgorzowate

WYSTĘPOWANIE: rzeki i jeziora Europy Zachodniej i Środkowej, krajów śródziemnomorskich i nadbałtyckich; wszystkie morza europejskie; w Polsce: niemal wszystkie rzeki i zbiorniki wodne, oprócz chłodnych wód górskich

SIEDLISKO: wszystkie typy wód za wyjątkiem najwyżej położonych i zimnych potoków; w rzekach najczęściej miejsca z kamienistym dnem, podmytymi brzegami, zanurzonymi korzeniami drzew i krzewów, z obfitą roślinnością

BUDOWA ZEWNĘTRZNA: ciało walcowate, wydłużone, bocznie spłaszczone przy końcu, pokryte bardzo drobną łuską i warstwą śluzu, otwór gębowy z kilkoma rzędami ostrych zębów, barwa grzbietu zielonkawa lub brązowawa, boki żółtawe, brzuch szarobiały, samce do 55 cm, samice nawet do 2 m i do 9 kg wagi

POKARM: ryby, skorupiaki, larwy owadów, jaja ryb, mięczaki, raki

TRYB ŻYCIA I ROZRÓD: ryba wędrowna, przemieszczająca się między wodami śródlądowymi a morzem; drapieżnik o nocnym trybie życia

TECHNIKI ŁOWIENIA: mocniejsze wędzisko 2,5-4,5 m, z kołowrotkiem stałym, 100 m żyłki 0,35-0,50 mm, haczyki 2-3/0, obciążenie lub system obciążeniowy
a) na przystawkę ze spławikiem lub bez
b) na przepływankę
c) bardzo rzadko na opuszczanie i podnoszenie przynęty

REKORDOWY OKAZ: 6,43 kg; 144 cm

LIMIT DZIENNY: 2 sztuki łącznie dla gatunków: boleń, troć, łosoś, sandacz, szczupak, sieja; 10 sztuk łącznie dla gatunków: boleń, brzana, certa, głowacica, karp, lin, lipień, łosoś, pstrąg, sandacz, sieja, sum, szczupak, troć, węgorz

PORADY DODATKOWE: bierze od wczesnej wiosny, gdy woda osiągnie temperaturę ok. 10 stopni C do jesiennego ochłodzenia; najlepiej łowić go od zachodu słońca do północy; intensywnie żeruje przy ciepłej i dusznej pogodzie, opadach mżawki, niskim ciśnieniu powietrza, w ciemne i bezgwiezdne noce; po zacięciu najpierw należy zatrzymać węgorza ściąganiem żyłki, następnie zdecydowanie oderwać go od dna przez podniesienie wędziska

Idealna przynęta to: