Lin (Tinca tinca)

PRZYNĘTA: czerwone robaki, denrobena, rosówki, ochotki, larwy owadów, mniejsze małże, ciasto z chleba, parzona pszenica, ziemniaki i groch

RODZINA: karpiowate

WYSTĘPOWANIE: Europa z wyjątkiem północnej Skandynawii i północno-wschodniej części Europy, Syberia; w całej Polsce w stawach i wolno płynących rzekach

SIEDLISKO: za sprawą sztucznego zarybiana rozpowszechniony w licznych zbiornikach; płytkie zbiorniki wodne o spokojnej wodzie, wyrobiska gliny, torfowiska, stawy naturalne i jeziora; lubi muliste dno z obfitą roślinnością i dobrze nagrzane stanowiska; w głębszych akwenach spotykany głównie w strefie przybrzeżnej; w rzekach w zatoczkach i starorzeczach; skrywa się wśród roślinności, rzadko wypływając na czystą wodę

BUDOWA ZEWNĘTRZNA: ciało wydłużone, lekko spłaszczone po bokach, z drobnymi łuskami; jeden szereg zębów gardłowych; barwa brunatnozielona o charakterystycznym złotym połysku; długość najczęściej około 30cm

POKARM: drobna fauna denna: larwy owadów, robaki, ślimaki, skorupiaki

TRYB ŻYCIA I ROZRÓD: ryba osiadła, przywiązana do raz wybranego siedliska; w strefie przybrzeżnej ma obrane stałe miejsca żerowania; tarło od połowy czerwca do połowy sierpnia; w tym czasie ikrę składa kilkakrotnie w miejscach o obfitej, miękkiej roślinności, do której przyklejają się jaja

TECHNIKI ŁOWIENIA: do połowów w wolnej wodzie standardowe wędzisko, żyłka 0,15-0,20 mm, haczyki 7-12, dobrze wyważony spławik, kołowrotek o szpuli stałej; do połowów w miejscach o bujnej roślinności wodnej – mocne elastyczne wędzisko, najlepiej dłuższe, żyłka 0,25-0,35 mm, podbierak
a) metoda bez obciążania, z przynętą utrzymywaną tuż nad dnem
b) metoda na przystawkę – ze spławikiem i bez, z lekkim przelotowym ciężarkiem

REKORDOWY OKAZ: 4,50 kg, 65 cm

LIMIT DZIENNY: 4 sztuki; łączna ilość gatunków: brzana, boleń, certa, głowacica, karp, lin, lipień , łosoś, pstrąg potokowy, sandacz, sieja, sum, szczupak, troć, węgorz – 10 sztuk

PORADY DODATKOWE: gdy pogoda sprzyja, można je łowić już w marcu – zaczynają żerowanie jako jedne z pierwszych; najbardziej udane połowy w mętnej wodzie w ciepłe i lekko pochmurne dni; w sierpniu, wrześniu i październiku połów wyłącznie na małe przynęty; miejsca, w których bytuje lin, nie ułatwiają jego złowienia: niewielka głębokość wody, muliste dno, gęsta roślinność, bliskość brzegu – bardzo łatwo jest je wypłoszyć nawet niewielkim ruchem; uwaga – w takich warunkach niewskazana jest nadmierna ilość zanęty: wystarczy garść kukurydzy lub pokrojonych czerwonych robaków dziennie, lecz systematycznie przez dłuższy czas (najpierw pojawią się płocie, wzdręgi, a dopiero potem liny); wymaga dłużej obserwacji łowiska; czerwone robaki i rosówki są najbardziej pewną przynętą na lina

Idealna przynęta to: