Karaś

Występowanie:

cała Europa z wyjątkiem zachodniej i południowej Francji, Szwajcarii i Włoch; w Polsce w rzekach i zbiornikach wodnych, oprócz potoków z szybkim nurtem i akwenów górskich

Siedlisko:

różnego rodzaju drobne i płytkie zbiorniki wodne: starorzecza, torfianki i glinianki; preferuje zbiorniki o bujnej roślinności, płytkie części dużych jezior, a także małe jeziora o ciepłej wodzie i obfitej roślinności

Pokarm:

fauna denna: wioślarki, jętki, wodopójki, plankton; rośliny

Tryb życia i rozród:

ryba odporna – toleruje niski poziom tlenu w wodzie, zakwaszenie i złe warunki środowiskowe; zimę spędza w stanie śpiączki zimowej, zakopana w mule; tarło od maja do lipca – w tym czasie kilkakrotnie składa ikrę w miejscach o obfitej roślinności

Techniki łowienia:

wędzisko 3-4 m wyposażone w bardzo czuły spławik, żyłka 0,12-020 mm, haczyk nr 10-13 metoda - głównie na przepływankę

Dodatkowe porady:

wskazane nawet kilkudniowe nęcenie łowiska, najlepiej z wykorzystaniem nawozu z czerwonymi robakami, białych robaków, chleba; najłatwiej złowić drobne potomstwo, duże okazy najchętniej biorą w nocy w miejscach bez zarośli – udane nocne połowy zwłaszcza w czerwcu; aby złowić większe sztuki, warto zarzucać zestaw około dwóch metrów od miejsca nęcenia; mięso karasia bardzo smaczne; połów wymaga dużej uwagi i cierpliwości